Jak każde miasto, tak i Portac ma własnego kowala. Jego kuźnia mieści się przy głównym placu, otoczona pierzeją budynków. Jest ona niska, murowana i kryta dachówką, a z jej komina dobywają się kłęby dymu. Przed wejściem, w istocie ozdobionym złotą podkową, wbity jest specjalny pal z żelaznym kółkiem, do którego przywiązuje się konia, gdy ten jest podkuwany. Robi to zwykle sam kowal - niski, barczysty człowieczek o rozbieganych oczach i niechlujnym ubiorze. Mężczyzna zatrudnia także paru pomocników, zwykle młodych chłopców, podsyłanych tu przez rodziców, by zarobić trochę grosza na chleb. Niestety, większość ich "pensji" przepijana jest przez głowy ich rodzin w karczmach, ale czy mają wybór?